On the Road

De Gouden Driehoek. New Delhi - Jaipur - Agra. De ideale rondreis voor de hoogtepunten van de staten New Delhi en Rajasthan, ook al ligt Agra vlak over de grens in Uttar Pradesh. New Delhi spant van de drie steden de kroon in getallen:28 miljoen inwoners, 23.000 miljonairs, 6de op de ranglijst van meest vervuilde steden. In de top-15 van de WHO staan 11 Indiase steden, waaronder naast New Delhi ook Agra (9) en Jaipur (14). Alleen Cameroon, Pakistan en Uganda komen verder nog in de top-15 voor. De eerste stad in China verschijnt pas op plaats 19, maar China vult vervolgens het overgrote deel van de eerste 500 plaatsen. Kathmandu - voor ons het prototype van een stad vol smog - staat pas op plaats 203. Bron: list of most-polluted cities by particulate matter concentration, List of Most polluties cities in the World

De vervuiling is ook continu onderwerp in de Indiase kranten die we lezen. Het hoofdthema is vooral de onmacht om er wat aan te doen en de oproep aan de overheid om maatregelen te nemen. Ook op et wereldwijde web is het een onderwerp dat Indiërs bezighoudt. Zie bijvoorbeeld het volgende stukje tekst: Forumdiscussies over afval, plastic en vervuiling

We gaan vandaag op zoek naar frissere lucht nu onze longen verzadigd beginnen te raken van de fijnstof. En we hopen dat de kuch van Miriam, een erfenis uit de Himalaya, eindelijk overgaat. Bestemming: het platteland en het Sariska Tiger Reserve & National Park tussen New Delhi en Jaipur. Meer voor de natuur in algemene zin, dan voor de tijgers. Daar hebben we een natuurlijk ontzag voor. Net zoals andere uit de kluiten gewassen roofdieren, giftige slangen (eigenlijk alle slangen, we zien het verschil niet met de niet-giftige), beren, schorpioenen. Het leven is ons net iets te lief voor directe ontmoetIngen met deze dieren.

Vogels, daar kunnen we wel wat mee en die zijn er weer volop in het park. We nemen de tijgers, luipaarden, jakhalzen, hyana’s en beren voor lief. Vraag is hoe de dieren aankijken tegen onze aanwezigheid. We kunnen er alleen maar naar raden. 

De Gouden Driehoek bestaat uit de drie steden en de verbindende wegen. En de tussenliggende plaatsen en plaatsjes, zoals Baratpur en de kleinere plaatsen rondom Jaipur. Naast de steden hebben we vooral snelwegen gezien. 

Van Jaipur naar Agra een overvolle snelweg. Met tol. En met kamelen, heilige koeien, fietsen, brommers en alles wat beweegt. Ook met een middenberm. Dat is lastig als je aan één zijde van de weg even een boodschap moet doen. De keerpunten zijn ver weg. Het handigst is het om gewoon tegen het verkeer in terug te rijden. Op wat wij de vluchtstrook zouden noemen, komt het verkeer je tegemoet. Spannend.

Van Agra naar New Delhi ligt een prachtige zesbaans snelweg. Er rijdt vrijwel niemand. De weg is niet te onderscheiden van een Franse tolweg. Geen mens of dorp te zien, alleen eindeloze velden met gewassen en hier en daar een huis. Ook Frans: de weg volgt een vrijwel rechte lijn. Echt een tekentafel-weg. Jammer denken we, dat zo weinig mensen er gebruik van maken. Toch de hoofdweg van New Delhi richting Mumbai en Kolkata. De tol is niet duurder dan vanuit Jaipur naar Agra. Wel veel regels: links rijden, niet uit het raam spugen, niet te zwaar beladen zijn, niet telefoneren, niet toeteren (een extreme opgave voor alle chauffeurs, normaal staat de claxon continu aan in de stad. In de veronderstelling van iedereen dat je daardoor sneller vooruitkomt, wat niet zo is (denk je als buitenstaander). Praten op straat is in steden bijna niet mogelijk. 

De weg van New Delhi naar Jaipur, de laatste zijdecvan de driehoek, is vol. Iedereen wil er overheen. Ook hier een zesbaansweg, maar nu benut als tienbaansweg. Ook dat past. Wel een beetje opletten als je 80 km/u rijdt, een paar centimeter van de andere auto’s af. Hier gelukkig geen tegemoetkomend verkeer. Elke weg heeft zijn eigen gebruiken. 

Verbindende factor is het grote aantal bewapende politiemannen. Veel controleposten, maar gelukkig weinig oponthoud. Dat is anders bij de metro in New Delhi. Daar worden alle tassen gescand en wordt elke passagier tweemaal gefouilleerd. Grondiger dan op het vliegveld. Kan weer leiden tot lange rijen. Politiemannen met semi-automatische wapens houden toezicht op het fouilleren. 

Meerdere hotels hebben ook zo’n controle. Voelt niet helemaal als welkom, maar zal vast voor het goede doel zijn. Hier en daar staat een bordje dat bommen verboden zijn. Een grapje? Bij banken een bordje dat vuurwapens binnen verboden zijn. We zien de wapens gelukkig ook niet buiten. 

We denken aan de grote aanslag in Mumbai in 2008. Aan de vele gewelddadige protesten die het land kent. En aan ons hotel in Egypte, jaren geleden. Daar werden de taxi en onze tassen binnenste buiten gehaald. Bleek later dat bij een buurhotel een paar jaar eerder een grote aanslag had plaatsgevonden. 

We zitten in een Uber-tax, voor het eerst. Aangeraden door het hotel. We weten niet of Uber een zegen of een plaag is. Misschien maar wat googelen op dit onderwerp. Voor ons is het een uitkomst. Zelf uitzoeken van de busreis, zelfs met hulp van de hotelmanager, lukte niet. Zijn advies was om gewoon naar een busstation te gaan. We zien dat al mis gaan. Het busstation is in een vaag aangeduide richting en onduidelijk is hoe ver van het hotel. We kunnen een tuktuk nemen, maar voordat je het weet beland je dan bij een commissie-gedreven boekingskantoor voor bustickets of een souvenirwinkel. Met de Uber is de prijs tot achter de komma vastgelegd. Alleen de route is naar inzicht van de chauffeur. Onze kiest voor een uurtje extra om binnenwegen te vermijden. Jammer voor ons, zien we weer voornamelijk snelweg. Wel met een dubbele snelheid. Als we de stedelijke agglomeratie van Delhi uit zijn, zien we vooral velden met gele korenbloemen afgewisseld met hier en daar afvalbergen. Veel, heel veel plastic. Een enorme plaag waar India (en wij) niet makkelijk afscheid van kunnen nemen. Interessant om de link naar deze webblog te lezen.

We zijn vanochtend vertrokken uit ons hotel uit Delhi: The Legend Inn met als bijnaam Little Himalaya. Overal foto’s van Captain Kohli, Indiaas meest gevierde bergbeklimmer. Hij blijkt eigenaar van het hotel te zijn en aan alle foto’s, verhalen en onderscheidingen in het hotel te zien, kent hij iedereen. Van Sir Edmund Hillary en Norgay Tenzing tot alle achtereenvolgende presidenten van India, waar hij persoonlijk door ontvangen wordt. Nehru, Indira Ghandi, Rajeev Ghandi. Hij beklom zelf de Mount Everest en leidde de eerste Indiase expeditie die de top haalde in 1965. Het hotel heeft in de centrale hal een klimmuur, de eerste in India. We missen Q, die had ons een demonstratie kunnen geven. We slapen in de Reinhold Messner kamer waar Reinhold zelf een aantal keren heeft overnacht. De Sir Edmund Hillary suite is bezet. We zetten onze teleurstelling opzij. De kamer is aan de voorkant, waar het een kakofonie van claxons is. In het bed slapen van Hillary is mooi, maar slapen was er niet van gekomen. En de Reinhold Messner kamer is aan de achterzijde. Een enorm voordeel. Dezelfde Messner die in het Kathmandu Guest House een jaar geleden de eerste steen legde voor hun nieuwe vleugel. De cirkel voor Ritse s rond. Hij begin en eindigde met Reinhold Messner en dec verest. Ritse gaat op weg naar huis, wij richting het platteland en een hotel dat we speciaal hebben uitgekozen omdat het volledig verlaten aan een onverharde weg ligt. We zijn benieuwd.